تایمت یهو شد

لابُد این روزا

وقتِ تنهائی

یه کسی میشی

یا میری جائی

لابد این روزا

صحبت از غمه

که رو کوچمون

آسمون کمه

لابد انتظار

رنگِ قراره

از خوشی سیر و

دل غصه داره

تو فقط بدون

زندگی کمه

فرصت نمیده

به تو یا همه

تو فقط بدون

چشات یه رنگه

که عشقو دیدی

دوستی قشنگه

دوستیِ با گُل

دوستی با آدم

که قدِ حوا

نخوره ماتم

که امروزِ روز

فکر برنده

یک در میلیونه

باقی چرنده

ستاره ها رو

از تو آسمون

میکشن پائین

تو قلبِ زندون

زندونِ زمین

شادی  نقطه چین

یه پری افتاد

بشین و ببین

قربونی امشب

فصلِ بهاره

که واسه گُلا

بد  غصه داره

همخونه ی تو

چشاش بیداره

چون یکی مونده

لبخند بیاره

همیشه  هر جا

امید  ستاره است

که تو دلِ تو

پر از  شراره است

همیشه  هر شب

خـدا  بیداره

دلگفته هاتو

برات میشماره

چه خوبه با دل

تنها بمونیم

قصه ی عشقو

یکجا بخونیم

چه خوبه که تو

همدستِ ما شی

واسه ستاره

یه همصدا شی  .  .  .

لابد این روزا

چشم انتظاری

به خاطر دل

آروم نداری

اما بدون عمر

این لحظاته

اون بغضِ سنگین

توی صداته

اما بدون عشق

با تو شروع شد

لحظه رو دریاب

دِ نگی بیخود

افتخار تو

لحظه ای روشن

گرمای مهرُ

عشقای بی من  ( ٢ )