پیاده ای که سواره

دردِ دلی کن با منو

غرور رو بشکون یه کمی

بگو دلت تنگِ چیاست

چی شده واست یه غمی

دردِ دلی کن با منو

نگاه به شک و قهر نکن

این دفعه آتیشم نزن

امروزه رو زهر نکن

دردِ دلاتو گوش میدم

اما بذار حرف بزنم

بُغض تو سنگینتره یا

زخمای روح و بدنم

دردِ دلاتو گوش میدم

حرفاتُ خنجر نکنی

عروسکِ دلم جلوت

بی دست و بی سر نکنی

دردِ دلای کوچیکت

اونقدی نیست که میشمُری

واسه بدست آوُردنش

از همه عالم می بُری

دردِ دلای کوچیکت

هیچوقت تمومی نداره

یه بار سنگِ صبور شو و

ببین کی از چی میباره . . .