کفشدوزک

نوشته هائی پر از احساسات ناب

کفشدوزک

نوشته هائی پر از احساسات ناب

باز هم بهار

 

وقتی آسمون ابرییه

   که سایه ای نمی مونه

          سایه ها نیم بند میشن و

            باد هم ترانه می خونه

  تو ذهن خاکستریِ

   ابرای سردِ آسمون

    بارونِ شُر شُر میزنه

         بعدِ اون یه رنگین کمون

   نگاه کند خورشید و

     سبزینه ی زمینیمون

       عید رو به یادم می یاره

        تهِ اسفنده قصه مون

                                                  زمین یه پارچه زرد و سبز

                                                         ابرای تلخ انتظار

                                                       بارون تندِ  بی قرار

                                                     بازم بهار    بازم بهار  ۲

 

 اگه یه روز بالا باشم

  رو سقفِ سایه ها باشم

    به ابر میگم عشق بباره

       اگر چه باز تنها باشم

  تو کوچه ی خاطره ها

      جنبِ عطر اقاقیا

    خونه ای سرد و ساکته

       شب مونده تو بی خوابیا

 تو کوچمون عشق می باره

   رو سقفمون نور می پاشه

      ابر و خورشیدِ آسمون

                آدم که با خدا باشه

                                                     زمین یه پارچه زرد و سبز

                                                            ابرای تلخ انتظار

                                                          بارون تندِ  بی قرار

                                                         بازم بهار    بازم بهار  ۲

 

 

نو بهار  اومد دلای بهاری   عیدتون مبارک

 

کفشدوزک میگه عشق یعنی :

                                                     به نام خدا

توی یکی از وبلاگها خوندم که نوشته بود عشق یعنی چه ؟ من هم تصمیم گرفتم در مورد این

واژه بنویسم .                       عشق یعنی چی ؟

                               عشق چیه ؟   کجاست ؟   برا کیه ؟

از عشق نوشتن سخته ٬ راحته ٬ میشه نوشت ٬ اصلا نمیشه نوشت ؟

از عشق نوشتن مزخرفه ٬ عالیه ٬ بد نیست ٬ واقعا چندش آوره ؟

عشق قشنگه ٬ خیلی قشنگ و زیبا ٬ با وقار و با ابهت ٬ با متانت و با ایمان.(عشق پاک و مقدس)

میتونه همه جا باشه و با هر کسی . میتونه  سلام با تنفر یک زن باشه .میتونه کلام بی احساس

یک مرد باشه . میتونه گریه ی بعد از شکستن آدم آهنی یه بچه باشه . میتونه ناراحتی له کردن

یک گل باشه . میتونه شکستن صدف توی ساحل باشه . میتونه خش خشِ برگ پائیزی زیر پام

باشه. میتونه یک فریاد بی صدا از لبخند زشت کافر به توی مونث باشه. میتونه نگاه شیطنت آمیز

یک شوهر به همسرش باشه . میتونه توی دستهای پُر از خونِ یه قاتل باشه. میتونه خونی باشه

که از دست می ریزه موقعی که داری برای همسرت غذا درست می کنی. میتونه مشت زدنِ به 

به دیوار باشه که از عصبانیتِ خیانته . میتونه نگاه هوس بازِ یه مشرک به شرک باشه . میتونه

تهدیدِ یه قاتل به مقتول باشه . میتونه بازیِ بچه گانه ی یک کودک باشه . میتونه نگاه یه پسربچه

به دختر همسایه باشه . میتونه خاطرات بازی های بچه گانه ی دوران بچه گی باشه . میتونه

بوسه ی یک کودک به پدر باشه . میتونه نقشِ یک گل روی قلب تو باشه . میتونه ابراز محبتِ یک

یک عاشق به معشوق باشه .

عشق برا کیه ؟  عشق برای خداست ٬ برای من ٬ برای تو ٬ برای برای همه ی عالمِ هستی .

خدا عشقه یه عشق پاک و مقدس ٬ یه عشق باطنی و پُر تلاطم .خدا معرکه ست و زیبا و عشق

جزئی از وجودِ بی منتهای خداونده .

خدا عشق رو  روی زمین آفرید تا فرشته های آسمانی از این نعمت الهی غبطه بخورن .  خدا

عشق رو آفرید تا ما آدما گلهای رُز رو  به هم هدیه بدیم ٬ تا بگه که ای آدما زمین و آسمون با

عشق معنا میشه ٬ تا ما آدما بدونیم باید چطور به هم نگاه کنیم تا صداقت و راستیِ نگاهمون

کلاممون را معنی کنه و چطوری از لحظات سبزِ در کنار هم بودن لذت ببریم . تا چشمهامون رو

بشوریم و با پارچه ای سفید دستهامون رو به سوی خدا بلند کنیم تا وقتی به کسی ابراز محبت

می کنیم  عمقِ قشنگیِ حضورمون رو بفهمه . عشق رو آفرید تا آدمها در عین اینکه در تمام

لحظاتشون خدا وجودداره از هم لذت ببرن ٬ تا بگه باید با هرحرفِ عشق  بازی و رقص فرشته های

 آسمونی رو به تماشا نشست . خدا عشق رو آفرید تا صافی و قشنگی عرش خودش رو به رُخِ

ما آدما بکشه چون ما آدمهای بی اراده با استفاده ازکلمه ی عشق خیلی دنیای سفید و قشنگِ

محبت رو به کثافت و لجن هوس بازی کشوندیم . تا ما آدمهادرعینِ اینکه کنار هم نیستیم دلمون 

برای هم تنگ بشه و چهره ها از یادمون نره . تا ما آدمها بعد از سالها در کنار هم زندگی کردن از

همدیگه خسته نشیم و با وجود تمام تکرارها باز هم برای هم تازه باشیم . با وجودِ تمام لمس

کردن ها و عطرها و حس های ممتد باز برای هم هر روز قشنگتر بشیم . با وجودِ تمامِ از خود

گذشتگی ها بازهمیشه فکر کنیم درعینِ اینکه خودمون هستیم ولی باید برای دیگری هم باشیم

و با یار همکلام بشیم . عشق رو آفرید تا با اینکه هر روز سر یک سفره می نشینیم باز همیشه

طالبِ جمع شدن در کنار هم باشیم . عشق رو آفرید تا بگه که سلطان عشق   مادر  . خدا عشق

رو آفرید تا ما از نوای آرام و پر از تلاطم یک دوست و همراز بی بهره نباشیم و با صدای اونی که

دوستش داریم صبح ها از خواب بلند بشیم و شبها با نوازشِ دستهای پر از محبت اون به خواب

بریم و با نفسهای او کنار گوش خودمون تمام موجهای مغزیمون به صف به کنار دریای بی کران و

پُر تلاطم هستی کشیده بشه. تا بگه که هر نگاهی که به هم می کنیم در عین سادگی باید پُر

از معنا باشه . عشق رو آفرید تا وقتی دو عاشق کنار هم هستن احساسِ آرامش و امنیت داشته

باشن .

عشق مثلِ یک فرش دست بافته یعنی  هرچی بیشتر از عمرش بگذره  قشنگتر  و  تازه تر  و

پر قیمت تر میشه و با ارزشتر که آدم سعی میکنه هر لحظه تمیزتر و مرتب ترش کنه . این واژه

اینقدر زیبا و پاکه که هر کسی لیاقتِ درکِ واقعی این واژه رو نداره  مثل یک الماس گرون قیمت

که هر کسی نمیتونه اون رو بخره . بعضی از آدمها فکر میکنن میشه پول و ثروت رو جایگزین

عشق کرد . ولی اگه کمی فکر کنید می بینید که هر چیزی جای خودشه و کار خودش رو انجام

میده . به انگشتای خودتون نگاه کنید آیا هر کدوم میتونن کار دیگری رو انجام بدن ؟ نه اینطوری

نیست چون هیچ چیز جدا از هم معنی نداره و باید کنار هم باشه تا تکمیل بشه .

پس بیائید    با خدا     ایمان      نیایش    پاکی    صداقت   محبت    مهر     همدلی     همفکری  

گذشت        ایثار     و با کمک کمی  فلفل و نمک   عشق رو بسازیم  .

 

عشق یعنی :   (  تو به همراه همسرت )