سرزمین برگ
اگه تو پستوی خاطراتِ برگ
اون همه هستی و مرگ
یاد جنگل اونو از باغ بگیره
دل سبزش می میره ؟
وقتی یادِ اون همه پرنده رو
حشره جهنده رو
درنده و خزنده رو
توی ذهن کوچیکش جا بگیره
دل تنگش می میره ؟
کنده شد یه روز بارون
وقتی سبز بود و بهارون
سرزمین مادری سایه های پدری
حالا دیوارا یه ناودون
با یه عده گلکای رنگ رنگ
با نهالای قشنگ
و یه گنجیشک که این دور و براست
با این مورچه ی زرنگ
همه چی کوچیکتره اما هنوز
شوق زندگی و رشد موج میزنه
هر گیاه تبلورِ امیدیه
هر جا باشه سبز میشه برگ میزنه
هنو آسمون میخواد سیر بباره
بازم این پرستوها میان میرن
بوی دود میاد همیشه تو هوا
تاکا هِی قد می کشن رو تن میله ها گیرن
هنو باد میرقصونه درختا رو
گلبرگا تموم قدن به زیر نور
برگِ سرخ تازه رُست بالا میره
تو نسیم شناوره غرق سرور .
اگه تو پستوی خاطراتِ برگ
با همه هستی و مرگ
یادِ جنگل اونو از باغ بگیره
دل سبزش می میره ؟ ٢
