کفشدوزک

نوشته هائی پر از احساسات ناب

کفشدوزک

نوشته هائی پر از احساسات ناب

ملک مقصود

 

دوست دارم یک ترانه

                    تا به فرداها  برآرم

  دوست دارم این شبانه

                       نغمه ای خوشتر سپارم

    من همین   اندوه بودم

                که دو روزم را  سیه کرد

       قطره قطره   تا به آخر

                     خشتِ جانم پُر گنه کرد

     در پی تابوت بودم

             که دو دستم   واگذارم

                     ذره  ذره   خشتِ لبخند

                             سخت ماندن گشته کارم

    این چنین افسون سُراید

             این قرار دلخوریهاست

                   تازیانه    اشک     ماندن

                        یکه قانونِ کژی هاست

      یک ستاره     شاد مانده

              خیز تا    قلبش دراریم

          چکه چکه    خون زشتش

                 گیس بر     آتش  گذاریم

    آن یکی آگاه مانده

        مغز پر کرمش بسوزان

            این سیاهی   رنگِ خوبیست

                 بر تن ننگش بپوشان

       این تن و بستر چه حسی است

          چند قیمت    می فروشیم

                آن عرب را خیز برداشت

                      دیگر از ملت   چه نوشیم  ؟

                              یکسری منگِ ولایت

                                یکسری خمار حاجت

                                   مستِ افیون و  زیارت

                                      یک قدم باقی     شهادت

       یاد باد آن مرگ زادن

           کشتنِ انسان کافر

                هر که   زیبائی  پسندد

                   از توی تو   تا به آخر

           نشئه بادا هر جوانی

                 ساکن جوی خیابان

                        تا نجوید راه انسان

                             یا نگوید  کی  چرا  هان ؟

                                                            .   .   .

      قصه ی غم    قصه ی ننگ

                       بس دراز است

                        بی فراز است

             حرفِ هر روز    این نیاز است

             تا بوم در مُلک ایران

                  یک قلم یا   یک قدم هان

          مرگ را     اندُه شمارم

             تا قیامت من ببارم

                سرزمین عزت و جاه

                   مُلکِ شیران و دلیران

                  دور بادا  قِسم و ویران

            کور بینم دشمنت را

                  روبهانِ گرگ طینت

                      خون کنم پیراهنت را

                        برکنم از  تن سرت را

               چون بدین مُلک خدائی

                           سبزه و گُل  ارمغان است

                        این چه جای کوتهان است

                               نی سرای ابلهان است

                                   بل سرای عاشقان است

                                       عاشقان است  

                                            عاشقان است   .   .   .

دوست دارم یک ترانه

  تا به فرداها برارم

                        دوست دارم این شبانه

                           نغمه ای خوشتر سپارم  .

 

فروردین 87

لنگرود

 

نظرات 1 + ارسال نظر
ارتباط یکشنبه 5 خرداد‌ماه سال 1387 ساعت 06:53 ق.ظ http://www.ertebat.blogsky.com

بکاریم نهالی سر هر پیچ کلام ...
خوشحالم که وبلاگ شما رو اگرچه به صورت کاملا تصادفی ، پیدا کردم . واقعا وبلاگ جالبی دارید .
خیلی تمایل به تبادل لینک با شما رو دارم . دوست دارم لینکتون رو تو سایتم داشته باشم تا هر وقت هم خودم و هم بازدید کننده هام دلمون خواست بتونیم بهت سر بزنیم .
اگه مایل به تبادل لینک باشی دوست دارم سایت من رو با نام
۩۞۩ بی پرده زنان و مردان را ببینید۩۞۩ لینک کنی . و حتما به من اطلاع بده که وبلاگ تو رو با چه نامی لینک کنم .
ارتباط

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد